دما در مرغداری:
طیور همانند همه موجودات خونگرم، قادرند دمای بدن خود را در یک محدوده مشخص حفظ کنند. ناحیه آسایش حرارتی برای طیور 24-18 می باشد اما از آنجا که فاقد غدد عرق هستند اثرات سوء تنش های ناشی از گرما یا سرما در آنها بسیار زیانبار خواهد بود؛ از جمله این آثار زیانبار می توان به کم اشتهایی و کاهش مصرف خوراک، کاهش رشد، افزایش ضربان . برونده قلب، تغییر PH خون و بروز مشکلات تنفسی، کاهش ضریب تبدیل، کاهش هضم و جذب در دستگاه گوارش، کاهش عملکرد سیستم ایمنی، کاهش قدرت باروری علائم کرچی، خستگی و لرزش در عضلات و کاهش اندازه و کیفیت تخم در مرغان تخمگذار اشاره کرد؛ از اینرو با توجه به عدم توانایی طیور در تنظیم دمای بدن، تنظیم دما و رطوبت محیط پرورش اثرات قابل ملاحظهای بر آسایش و بازدهی تولید آنها دارد.
دمای مناسب دمایی است که در آن پرنده بهترین تولید از خود نشان داده و در آسایش باشد، بنابراین مدیریت دما را میتوان ایجاد دمایی مناسب به بهرهوری کامل از سوخت و انرژی قلمداد نمود. یکی از عواملی که ارتباط نزدیکی بادمای سالن پرورش دارد رطوبت است، رطوبت مناسب، درصدی از رطوبت است که در مجاورت آن طیور بهترین تبادلات تنفسی را انجام داده و بالاترین مقاومت را در مقابل ویروسها و باکتریها از خود نشان می دهند.
درجه حرارت با رطوبت نسبی ارتباط دارد.(بخش رطوبت را مطالعه کنید.)گرم بودن بیش از حد سالن باعث کاهش مصرف دان شده و در نتیجه رشد و یکنواختی گله کاهش می یابد و تعداد تلفات به علت نقص در سیستم قلبی عروقی جوجه ها افزایش می یابد.
قرارگیری جوجه ها در معرض سرما در روزهای ابتدایی پرورش موجب افزایش تلفات، استرس، کاهش آب بدن و سرعت رشد کند و عارضه آسیت می شود. تمامی سطوحی که جوجه با آن در تماس خواهد بود باید قبل از ورود جوجه به سالن (24 تا 48 ساعت قبل) گرم شود. مشاهده رفتار جوجه ملاک خوبی برای کنترل دما می باشد. نحوه پراکندگی جوجهها بهطور مناسب در سالن می تواند نشاندهنده وضعیت دما باشد.
نظرات کاربران درباره دما در مرغداری
(0 نظر)نظر خود را بنویسید