افات گلخانه تریپس

تریپس بالغ از رژیم غذایی متنوعی، اصولاً بر پایه‌ی گرده‌ها، و لاروهایش از بافت‌های گیاهان تغذیه می‌کنند. اما این لاروها هستند که مسبب بیشتر آسیب‌های وارده به گیاه هستند. آنها مایه‌ی سلول‌های گیاهی را غالباً از محل برگ‌ها و همچنین گلبرگ‌ها، شکوفه‌ها و میوه‌ها می‌مکند. علایم اولیه‌ی شامل دگرگونی تقریباً واضح رنگ برگ‌ها به شکل نقاطی سیاه‌رنگ است (که به خاطر مواد دفعی‌شان است). لاروها دارای دهانی مکنده و زننده هستند که شبیه دندانه‌های شانه است و بافت درختان را به شکل مایع در می‌آورند که سپس آن را می‌مکند. معمولاً لایه‌ی بالایی بافت دست نخورده باقی می‌ماند و در وسط محلی که رنگش از بین رفته است با قسمتی کاملاً سالم مواجه می‌شویم. چون در بزاق تریپس مواد سمی خاصی وجود دارد، ممکن است روی شکوفه‌ها یا گل‌های درختان آسیب‌دیده نوعی دگرگونی بافتی مشاهده کنیم. در موارد آلودگی بسیار شدید، کل برگ‌ها ممکن است خشک شوند. در این بین، تریپس‌هایی مثل Frankliniella occidentalis در صورت تهدید از سوی شکارچیان، قطراتی از یک نوع ماده را از خود تشرح می‌کنند. این ترشحات حاوی دسیل استات و دودسیل استات فرومون‌هایی که در حکم سیگنال هشداردهنده برای تریپس‌های مجاورند- هستند.