اثراستفاده از پربیوتیک ها برسيستم ايمني، عملکرد و شاخص هاي توليدطيور

اثراستفاده از پربیوتیک ها برسيستم ايمني، عملکرد و شاخص هاي توليدطيور:

تاثیر بر روند درمان بیماری ها:
پربیوتیک ها یکی از رویکردهایی هستندکه پتانسیل لازم به منظور افزایش شانس در مقابله با گسترش و سرایت بیماری ها در طیور و آلودگی های بعدی در محصولات طیور را دارا می باشند. 

 یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذارجهت رسیدن به اهداف مورد انتظار برای عملکرد غذاها، عملکرد دستگاه گوارش بوده و در این میان عو املی که کنترل زمان عبور، حركات روده،  و تحرک مخاط و نیز عواملی که تکثیر سلول های پوششی را تنظیم می کنند، از اهداف مورد انتظار عملکرد دستگاه گوارش است که با تعادل میکروفلورهای کولون (روده بزرگ) وکنترل مواد مغذی قابل دسترس زیستی (یون ها به طور خاص)، باعث تغییر فعالیت ایمنی دستگاه گوارش (معده و روده) شده و به فعالیت غدد درون ریز سیستم گوارش کمک می کند. در نهایت، برخی ازعملکردهای سیستمیک مانند هموستاز چربی نیز به طور غیر مستقیم توسط هضم یا تخمیر، مواد غذایی را تحت تاثیر قرارداده و نشان دهنده اهداف امیدوار کننده ای می باشند.

 لاکتوباسیل ها از جمله فلورطبیعی ساکن در چینه دان جوجه ها، معده موش ها و موش های صحرایی وقسمت انتهایی روده باریک در انسان می باشند. درچنین مکان هایی با سرعت عبور بالا، باکتری  باید به صورتی پایدار و محکم به سلول پوششی مخاط  بچسبد. بسیاری از کلنی های  باکتریایی به دیواره روده می چسبند ومانند پربیوتیک عمل می کنندكه خود دلیلی برای عدم حرکت کلنی ها  در امتداد حرکات دودی دیواره روده می باشد. 
این اثر مانع بیماری زایی کلنی باکتریایی در امتداد دیواره روده شده و مانع ازگسترش بیماری می گردد. مطالعات فراوان  نشان داده اند كه پربیوتیک ها  عوامل بیماری را مهار می کنند و اختلال در  میکروب های روده توسط آنتی بیوتیک ها  می تواند استعداد ابتلا به بیماری را افزایش دهد، اما افزودن پربیوتیک ها مقاومت در برابر سرایت بیماری را افزایش می دهد. 
مکانیسم های ارائه شده برای مهار عوامل بیماری توسط میکروب های روده شامل :

-رقابت برای مواد مغذی، 
-ایجاد عوارض و ترکیبات سمی (اسیدهای چرب فرار، pHپایین و باکتروسین ها )،
-رقابت برای  جایگاه های اتصال درسلول های پوششی روده و
-تحریک سیستم ایمنی بدن می باشد.